Wednesday, January 09, 2008

Googoosh Live in Concert In LONDON 2007


29 Dec 2007

,London,England Uk

At Hammer smith Apollo


گروهي که قرار بود با هم به کنسرت برويم همگي از يک هفته قبل سر از پا نميشناختيم.مخصوصا اينکه در روزهاي اخير شکوه و افتخار و زيبايي اجراي گوگوش را در گزارش ها و عکسها و تعاريفي که دوستاني که به کنسرتها رفته بودند ميکردند ميدانستيم که با گوگوشي متفاوت روبه رو هستيم.که البته هميشه اين چنين بوده..در سال 2000 در دبي گوگوش را تازه بر روي صحنه براي اولين بار ديدم..گوگوش رو لمس کردم و تازه ديدم که گوگوش چيزي ديگر است.او فقط زيبا نيست بلکه زيباتر از همه ميخواند..چه قدرت مند.تازه او را شناختم.اما او نميرقصيد.اوميخواند و با صدايش ما را جادم ميکرد.با خودم گفتم شايد ديگر نميتواند انچنين باشد.

در

12 نوامبر 2005 در سانفرانسيسکو، گوگوش يه گوگوش ديگري بود..شاد سر حال و خوش صدا..صدايش قوي تر شده بود.خودش هم زيبا تر شده بود.اينبار او ميرقصيد و چه زيبا
...

اما اينبار در لندن گوگوش من رو ميخکوب کرد..من گوگوشي را ديدم که در ويديو هايي که در روي سي دي هاي قديمي ام دارم .گوگوش 20 ساله..گوگوش هيچ فرقي با ان گوگوش نداشت..به همان زيبايي..شايد تنها چيزي که ميشه گفت اينه که صدايش هزاران بار قوي تر و پخته تر شده...ترانه ي کوير را براي بار سوم بود که از اوميشنيدم..هر بار مو بر اندامم ايست ميکرد اما اينبار تمام بدنم فريز شده بود..گوگوش وقتي ميگفت خدايا انگار که خدا در روبه رويش ايستاده بود و تمام صداهاي قوي و زيبا را در حنجره ي او ميريخت و او هم براي تشکر تمام ان صداهاي زيبا را در گلويش ميپروراند و به سمت خدا پرتاب ميکرد


.

انگار گوگوش داشت واقعا داشت با خدا حرف ميزد.حواسش به سالن نبود.تو حال عجيبي بود...انگار خدا را در روبرويش ميديد.و ان گوگوش شاد که گل بي گلدون را تا چندي پيش اجرا ميکرد نبود...غم داشت..و داشت انگار از غم خودش به خدا با خدايا خدايا گفتنش شکايت ميکرد..به اين آهنگ و اجرا زياد پرداختم چون بسيار روي من اين اجرا تاثير گذاشت..چون اسم زيباي خدا رو با زيبا ترين و قوي ترين لحن ممکن از تمام درو ديوار هاي سالن ميشنيدم و همه تحت تاثير بودند..گوگوش تقريبا سر ساعت به روي صحنه آمد..البته من ساعت و دقيقه نميدونم..هيجان زيادي داشتم..مثل هميشه با اوورتور طلاق با لباس زيبايي که انرا قبلا در کداک تياتر پوشيده بود وارو شد که البته من فکر کنم فرم پايين لباس کمي عوض شده بود....ديگه تقريبا از اون به بعد من چيزي نفهميدم..هنوز هم حس ميکنم رويا بوده..اين کنسرت اثر زيادي بر من گذاشت..بعد اتاق من را خواند و بعد مدلي زيبا يي را خواند که من منتظر اجراي ترانه ي حرف بودم که گوگوش با اين ترانه چه کرد......

سالن کاملا پر بود .من در رديف چهارم بودم تقريبا رو به رو ي گوگوش و صداي همه در حاليکه با او ميخواندند يک نيرئي مضاعف اي انگار به ام ميداد و ميديدم که چه شادو سر زنده بود وقتي مردم رو ميديد که هر چه ميخواند عشق ميکنند و با هر ترانه و اجرا از خود بي خود ميشوند..من وقتي ترانه ي پل را خواند حس عجيبي داشتم..و البته همه همينطور بودند.ترانه ي پل بي نظيره و گوگوش هم آن را بي نظير اجرا ميکند..من بهمراه عشق زندگيم اونجا بودم.. وقتي پل را خواند دست هم را گرفته بوديم و با هم با او ميخوانديم و چه حس عجيبي بود...بزار بين منو تو دستاي ما پلي باشه واسه از خود گذشتن...بعد مهرداد آمد و کلي ناراحت شدم چون فهميدم گوگوش ميخواهد برود..مهرداد ترانه ي آخرين خبر را با گوگوش اجرا کرد و واقعا هم هر دو زيبا خواندند و سپس گوگوش رفت..من هم در زماني که مهرداد ميخواند عکس و فيلم هايي که گرفنم را ميديدم و منتظر بودم تا باز گوگوش بيايد


.

بعد از مهرداد با گوگوش با لباس مشکي رنگ که ان هم مال کداک بود به صحنه آمد.من خيلي متاسف بودم که مجله ي تپش را نتونستم تهيه کنم.چون ايندو لباس گوگوش را خيلي دوست داشتم.ارزوم بود اين مجله را داشتم ولي خوب....

اما وقتي گوگوش را با ايندو لباس ديدم و تونستم از اين دو لباس و از گوگوش در اين لباسها عکس داشته باشم خيلي خوشحال شدم..گوگوش با آي مردم شروع کرد...من نميدونم چرا اون شب چه با ترانه هاي شاد چه غمگين فقط گريه ميکردم..الحق گوگوش اين ترانه را اينقدر تاثير گزار اجرا کرد که من رو ول ميکردي دلم ميخواست باسه تمام زن هاي ستمديده بشينم يه ساعت گريه کنم..اما براي گريه وقت زياد بود.بايد چشمام رو باز نگه ميداشتم و او را ميديدم.شايد ديگه هيچ وقت اين فرصت دست نميداد و نميتونستم به کنسرت او بروم..وقتي اين ترانه را ميخواند اشک ميريخت و گريه ميکرد و جالب اينکه بلافاصله گل بي گلدون را خواند و انگار که آدمي هست که تا بحال نه غم داشته نه گريه کرده..سر تا پا شادي بود و مردم با آن ترانه و رقص و ناز و اداهايي که گوگوش ميکرد چه کردند..من واقعا گوگوش 20 ساله رو روي صحنه ديدم.همانقدر زبيا و با همان ناز و اداهاي مخصوص خودش.با هر ترانه يک جور ميرقصيد . يک اطفار خاصي داشت..نشد که در 2 ترانه مثل هم برقصه يا بخونه..اين بخش از کنسرت را که ازش بگزريم .در بخش بعد لباسي را پوشيد که ان را هم قبلا ديده بوديم در لاس وگاس.

گوگوش امد و با نسل ما صحنه رو از مهرداد تحويل گرفت. يک لطيفه ي زيبا تعريف کرد که با وجود تکراري بودنش همه خنديدند چون گوگوش اينقدر زيبا و با مزه با لهجه ي ترکي اون رو گفت که انگار تازگي داشت..

گفت يک همشهري يه من در جايي بوده کفشاشو در اورده بوده وقت برگشت ميبينه کفشاش نيست.يا خودش ميگه اي واي..من هنوز نيومدم؟؟يا اومدم رفتم؟يا قراره بيام؟؟

متن جک همين بود حالا شايد يه کم متفاوت.

من در اين بخش عاشق ترانه ي همسفر و مدلي يه زيبا يي بودم که اجرا کرد..گوگوش با اين مدلي چه کرد..حتي نوازندگان هم محو تماشاي رقص گوگوش در اين مدلي شدند..با همسفر تمام سالن ميخواندند و با ادامه ي مدلي همه ميرقصيدند و گوگوش ميرقصيد و چه فوق العاده و پر نيرو و ميخواند چه شفاف و قوي...

واي ي ي ي ي ي که با ترانه ي مخلوق چه کرد.....اين ترانه ها به نام گوگوش در تاريخ ثبت شده..هيچ کس ديگه محاله بتونه اين ترانه هارا جز او زنده کنه..گوگوش با هر ترانه يک سبک اجرا و رقص داره ..من با اين آهنگ نرقصيدم فقط خيره ماندم و محو تماشايش شدم که اي کاش با همه ي ترانه ها چنين کاري کردم..حتي در حد يک پلک بر هم زدن هم اگر گوگوش را نبيني خيلي زيبا يي ها را از دست دادي..

براي اولين بار بود که مدلي يه اينترنشنال رو ميشنيدم که اجرا ميکرد..گوگوش چه کرد با اين مدلي...نميتونم حسي که داشتم را توصيف کنم بايد بودبد و ميديديد....گوگوش معني کامل و تمام يک سوپر استار و يک خواننده ي بين المللي بود....نميدونيد همه چقدر تحسينش کردند..

در بين اينکه گوگوش به روي صحنه بياد براي امضا به پشت صحنه رفتم و خاطره ي جالبي از اين برخورد دارم که بعد در گروه به همراه عکس از امضاي گوگوش تعريف خواهم کرد

.

لباس اخر او يک لباس آبي نيلي بود که من تا بحال اين لباس را نديده بودم...واي که عاشق اجراي نمياد اش بودم...نمياد رو وقتي خوند از قديم بشتر اطفار ريخت و شاد تر بود و زيبا تر خوند..اصلا تا آهنگ نمياد پخش شد سالن ترکيد..با اجراي کج کلاه خان من گوگوشي رو ديدم که در ويديو هاي قديمي در جلوي عارف اين ترانه را خواند و يا موهاي کوتاه که ديگه از اين کوتاه تر امکان نداره ميگفت گيسو نگو بلنده والا چين و چين و کمنده والا....گوگوش همون گوگوش بود.با همان لطافت و سر زندگي.و متاسفانه خيلي زود برنامه تموم شد و ما تا اومديم گوگوش را ببينيم او بايد ميرفت..او رفت و من و همه غمگين و شاد .در حاليکه به قول آن گزارش راديويي اگر دستت را بالا ميکردي امواج عشق و احساسات رو لمس ميکردي..هر چه ديدم عشق بود و زيبايي و قدرت که تمام اينها را يک سوپر استار و خواننده ي بين المللي بنام گوگوش به همه ي ما هديه کرد..

گوگوش گوگوشه قبل از انقلاب بود به همان زيبايي خوش هيکلي با صدايي شفاف..

با تشكر از هيربد عزيز بابت گزارش و فرستادن عكس هاي زيبا

GooGooSh Live In Concert Oberhusen 2007



دلم براش تنگ شده، اینجوری بدتره . آدم دو هوا می شه. باور نمی کنم که زمان سکوتش که در تهران
بود ، سعی می کردم آهنگاشو گوش نکنم چون دلگیر میشدم و اصلا" سراغ عکسهای او هم نمی رفتم.
مثلا" گذاشته بودمش کنار که مدام خاطراتم تجدید نشود و افسوس نخورم.
اما حالا دوباره روز از نو ، روزی از نو مثل اینکه حالا از طرف دیگر روی غلتک افتادم . هرچه ببینمش بدتر میشه و حواس پرت تر میشم.
نمیدانم چگونه آن شب باشکوه را برایتان توصیف نمایم؟ تصمیم داشتم که ترتیب ترانه های خوانده شده توسط گوگوش عزیز و صحبتهای او و احساسات وی را در زمان هر اجرا برایتان شرح دهم اما افسوس همه چیز از یادم رخت بسته است. هیجان زده و گیج هستم و نمی توانم فکرم را متمرکز کنم.
به اتفاق دوستم و خانواده ایشان از شهر کلن عازم اوبرهاوزن شدیم . فاصله این دو شهر در طول 1 ساعت طی شد. از بعد از ظهر ، هیجان، سرتاسر وجود ما را فراگرفته بود. سرانجام ما ساعت 8:10 شبرسیدیم
سالن اوبرهاوزن در زمین بزرگی قرار داشت که وقتی شب به آنجا رسیدم ، زیبایی نمای عظیم ساختمان با نورهای زیبا ، منظره ای خاص به این شب باشکوه بخشیده بود.
همانطور که از پله ها بالا میرفتم از راه پله های دیگری هم ایرانیها دسته دسته بالا میامدند و وارد سالن ساختمان میشدند.
و در مدت کمتر از یک ساعت راهروهای انتظار مملو از جمعیت شد. اکثرا" خوش پوش و شیک بودند و اکثریت به لباس شب مزین بودند.
گویی سالن مد بود ، دختران و پسرها طبق آخرین مد خود را آراسته بودند. دیدن این صحنه ها برایم لذت بخش بود . حدود 60 یا 70% جمعیت را جوانان تشکیل میدادند.
لباس و تیپ دختران و پسران جوان ، مدتی توجه مرا به خود معطوف داشت و دوست میداشتم به آنها بیشتر توجه کنم . آرایش و لباسهای خیره کننده آنها، نظر هر بیننده ای را به خود جلب می کرد. اکثرا" لباس دکولته و رسمی پوشیده بودند. در کنسرت های گوگوش جز این هم انتظار نمی رود.
همینطور که جمعیت افزوده میشد، ساعت 8:45 به سالن رفتم . دیدن مردم از داخل سالن اجرای کنسرت هم برایم لذتبخش بود. به سرعت 90% سالن پر شد و رأس ساعت 9 ترانه (( طلاق )) اجرا شد.
وصف نمودن این لحظات برایم بسیار دشوار می آید . هیجان در نهایت اوج خود غوطه ور بود . رفت و آمد از درب ورودی سالن همچنان به چشم می خورد.
گوگوش با لباس قهوه ای بلند و دکولته که از زیر سینه پولک دوزی شده بود به روی صحنه آمد . موهای طلایی و براقش را به دور خود روی شانه ها آویخته بود و مدل موهایش همانند کنسرت ونکوور بود.




مردم تا دقایقی وی را تشویق می کردند . گوگوش خواست تشکر کنه و شروع به صحبت کند ولی بغض مجالش نداد و نتوانست . در حالی که دستانش می لرزید با حالت بغض آلودی گفت : " الان نمی تونم . بعدا" صحبت می کنم.... "
هنوز هم در رویا به سر می برم و کاملا" گیج هستم نمی دانم که اول کدام ترانه را خواند ولی آنطور که به خاطر دارم اول (( هجرت )) را اجرا کرد . خیلی بغض داشت و نمی توانست خودش را کنترل نماید. ولی اجرا کرد....
ترانه (( حرف)) با همین لباس اجرا شد ولی زمان آن کوتاهتر بود. بعد از خواندن چند ترانه رفت و جای خود را به مهرداد آسمانی داد . 4 ترانه توسط مهرداد اجرا شد. مجددا" گوگوش به روی صحنه آمد با لباس کوتاه ولی مشکی و پولک دوزی شده بود. قسمت پشت لباس باز بود و بصورت بندی به گردن متصل شده بود. مدل موها از پشت جمع شده بود و داخل گل سر توری قرار گرفته بود.
گوگوش گفت : به مناسبت روز زن ترانه زن را برایتان اجرا می کنم. (( آی مردم مردم )) به زیبایی هر چه تمام تر اجرا شد.از اواسط خواندنش بود که اشک در چشمناش حلقه زد و در پایان با دستمالی اشکهایش را پاک نمود و بعد !!!! بلافاصله !!!!!!
ترانه (( گل بی گلدون )) را اجرا کرد. حرکات و رقص و اطوارهایش بسیار شیرین و دلنشین بود. همه جیغ میزدند . با او به هیجان آمدیم . بعد از اجرای یکی از ترانه های شادش گفت: " چقدر از آدم توقع دارند..... " و سپس صدای خنده مردم شنیده می شد.



ترانه (( پل )) را هم اجرا کرد ما هم با او یکصدا میخواندیم.. با همان لباس با مهرداد ترانه دو صدایی ( Last News)را اجرا کردند با همان حرکات خاص خودش این ترانه نیز به زیبایی اجرا شد.
ترانه (( من آمده ام )) ، (( سکینه دایی قزی )) و ..... با همان لباس خوانده شد . همان اداها و اطوارهای خاص خودش چاشنی این ترانه ها بودند بعد از آن گفت : " وقت میدم کاراتونو بکنین، بعد برگردین که باهاتون حالا حالاها کار دارم..."
پس از 20 دقیقه ، برنامه با مهرداد آغاز شدو 3 الی 4 ترانه توسط ایشان خوانده شد و سپس گوگوش با همان لباس سبز رنگی که در کنسرت کداک تیاتر اجرا کرده بود به روی صحنه آمد و گفت : " نه ... همتون ماشا ا.. خوب میخونین . حالا میخوام شماها بخونین" تشویق مردم در اوج خود شنیده شد و گوگوش ادامه داد: " قول ؟" همه جواب دادند : " قول " و اجرای ترانه (( همسفر)) شروع شد. فریاد مردم سقف سالن اوبرهاوزن را به ارتعاش در آورده بود . فکر کنم گلوهایمان در اثر خوانده شدن و فریاد زدن این ترانه در شرف پاره شدن بود . ترانه (( من و گنجشکها )) اجرا شد و دوباره فریاد مردم و بغض گوگوش صحنه هایی بودند که هر بیننده ای را تحت تأثیر قرار می داد. به ناگاه گوگوش دستش را روی صورتش قرار داد و ترانه ناتمام باقی ماند.... دوباره فریاد مردم شنیده شد. ترانه همچنان ادامه پیدا کرد وقتی به اتمام رسید با تشویق بیش از حد مردم ، گوگوش به یکباره به روی زمین نشست و سر خود را روی صحنه گذاشت و آنوقت بود که جیغ فریاد مردم به اوج خود رسید...
به گمانم بعد از اجرای این ترانه بود که گفت : " ببینین با من چیکار میکنین ، دست از سرم بر نمی دارین که ( با بغض و هیجان ) "
اواسط برنامه دختر خانمی دسته گلی زیبا به همراه یک پاکت حاوی نامه ای به گوگوش داد و او هم تشکر کرد و بعد رو به مردم گفت : " خودتون گلین ، گل ... "



دختر خانم بلژیکی نازی که بیش از 9 سال نداشت دسته گلی نزد گوگوش برد و توسط سیستم حفاظتی و امنیتی گوگوش به دست وی داده شد که گوگوش هم با لبخندی زیبا از آن دختر زیبا تشکر کرد .
قسمتی که با اجرای 4 ترانه بین المللی توسط گوگوش خوانده شد بسیار عالی بود.
ترانه (( Love story))- ((Tantavolte))- (( Spanish))-(( Delavil ( French))) با مهارت هرچه تمامتر اجرا شد. سالن در این موقع به لرزه در آمده بود. هنگامی که ترانه (( Love story)) آغاز شد خاطرات 35 سال گذشته برایم تداعی میشد. درست مانند همان سالها .... ولی با صدایی قدرتمند تر....
اجرای ترانه های (( جاده )) و (( کویر )) با قدرت و وسعت صدای گوگوش به زیبایی هر چه تمامتر یکی پس از دیگری اجرا میشدند. ملودیها بدون کوچکترین جابه جایی ، در جای خود و شبیه اصل ترانه نواخته میشدند.
در برخی از ترانه هایی که مردم خاطره داشتند و احساسات زیادی از خود بروز میدادند با بغض میگفت : " این حس من همه از عشقه ، از این همه عشق.... "
شیطنت ها اداها و اطوارهایش که خاص خودش می باشد در اجرای هر ترانه ای باعث شادی مردم و به وجد آمدن و خواندن آنان میشد....
میکس ترانه های شاد قدیمی هم لطف خاصی برای همه داشت از جمله ترانه (( نمیاد)) ، (( کج کلاه خان ))، 000
ترانه های (( اون منم)) ، (( کمکم کن))، (( جاده )) .... همزمان اجرا شد.
مجددا" مهرداد آسمانی به روی صحنه آمد و شروع به خواندن نمود و در انتها گوگوش با بلوز و شلوار جین سفید روی صحنه آمد و ترانه شاد خواند و حسن ختام ترانه او با (( شناسنامه من )) به انتها رسید که اجرای این ترانه همراه با پرچم شیر و خورشید صحنه را ترک نمودند.
پس از اتمام کنسرت وقتی از سالن خارج می شدم از دختر حدودا" 27 ساله ای پرسیدم کنسرت چطور بود؟ خوشت اومد؟ ( توضیح اینکه شب قبل در یک میهمانی این دختر زیبا را دیده بودم ) حالت ملوسی به صورتش داد و گفت : مگه میشه کسی خوشش نیاد؟
خانمی هم به دوستش میگفت: به به چه کنسرتی بود ، لذت بردم . خوب شد اومدما. قبلش آدم با خودش میگه : برم؟ نرم؟! اما چه خوب شد که اومدم...
بعد از آن ، دوست من از تمام دوستانش این سوال را که کنسرت چطور بود تکرار کرد. حتی از بعضی ها را با موبایل تلفن می کرد و میپرسید بدلیل اینکه وقتی کنسرت تمام شد ، سیل جمعیت که خارج میشد ، توانایی پیدا کردن دوستان از ما سلب شده بود بنابراین تلفنی سوال میکرد . وضعیت و حالتی که برای دوستم به وجود آمده بود ، مشابه من یا حتی میتوانم بگویم خیلی بیشتر از من احساساتی شده بود.
دوستان جواب می دادند: خیلی خوب بود....
خانم جوانی میگفت: داریوش و ابی کیه؟گوگوش روی همه رو کم کرد......
گوگوش هنگام اجرای برخی از ترانه های قدیمی و ملایم با تشویق و احساسات مردم بغز میکرد





کشور های اروپایی از نظر نداشتن فیلترینگ ، آزادی دارند و این موهبتی بود که ما می توانسیتم فردای روز کنسرت بخشهای مختلف کنسرت را از یوتویوب نگاه کنیم.
باورکردنی نیست ولی در طی 2 شب اقامت در آلمان بارها این ویدئو کلیپ ها مشاهده کردم . خصوصا" اجرای (( نمیاد)) و میکس ترانه (( کوه ))- (( من و تو )) - (( بمون تا بمونم )) و (( همسفر)) ...
فریاد گوگوش دوست داریم گوگوش دوست داریم سالن را به حد افنجار رساند بطوری که گوگوش در اثر این احساسات به یکباره روی زانو به زمین نشست و سر خود را مقابل مردم به روی صحنه گذاشت .
با تشكر از زري عزيز بابت گزارش زيبا و شفق عزيز به خاطر فرستادن عكس هاي زيبا